آشنایی با خیریه فرزندان رحمت در تبریز
مدیرعامل مؤسسه خیریه «فرزندان رحمت» درگفت‌وگو با خیر ایران ضمن توضیح فعالیت‌های این مؤسسه، به ثبت نام در جشنواره ملی نشان نیکوکاری اشاره کرد و گفت: در جشنواره‌های نیکوکاری مانند نشان نیکوکاری، شکل‌گیری تعامل و هم‌افزایی بین خیریه‌ها اولویت دارد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، دبیرخانۀ نخستین جشنوارۀ ملی اعطای نشان نیکوکاری طی ماه‌های اخیر به همت تعدادی از سازمان‌های مرتبط با نیکوکاری و همکاری تعدادی از شبکه‌های ملی نیکوکاری و تشکل‌های خیریه تشکیل شده است. «ترویج کار تخصصی و حرفه‌ای در فعالیت‌های نیکوکارانه»، «معرفی الگوهای برتر حوزۀ نیکوکاری» و «تجلیل از تشکل‌های خیریه برتر» مهم‌ترین اهداف این جشنواره هستند.
«سازمان اوقاف و امور خیریه»، «سازمان امور اجتماعی کشور»، «سازمان بهزیستی کشور»، «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی»، «معاونت اجتماعی فراجا»، «بنیاد تعالی زندگی»، «مرکز خیر ماندگار»، «شبکۀ ملی خیریه‌های حامی ایتام» و «شبکۀ ملی مؤسسات نیکوکاری و خیریه» از برگزارکنندگان این جشنواره هستند.
مؤسسۀ خیریۀ «فرزندان رحمت» یکی از مؤسساتی است که در جشنوارۀ اعطای نشان نیکوکاری شرکت کرده است. بر همین اساس با رامین نوابی؛ مدیرعامل این مؤسسۀ خیریه به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه متن آن را می‌خوانید:
– لطفاً درباره خیریه فرزندان رحمت برای خوانندگان خیر ایران بگویید؟
خیریه فرزندان رحمت نخستین مرکز تخصصی در حوزه کودکان است که در سطح ملی به ثبت سازمان بهزیستی کشور رسیده و وظایف متعددی را بر عهده دارد. از جمله این وظایف می‌توان به ساماندهی کودکان کار در ایران اشاره کرد. این مرکز با گشت‌های تخصصی مددکاران خیریه، که روزانه به مدت ۱۰ ساعت در شهر تبریز فعالیت می‌کنند، کودکان کار را جمع‌آوری کرده و در تنها مرکز شبانه‌روزی استان آذربايجان شرقی که مختص نگهداری این کودکان است، اسکان می‌دهد. در سایر شهرها، شهرداری یا نیروی انتظامی کودکان کار را جمع‌آوری کرده و تنها در مراکز روزانه از آن‌ها مراقبت می‌شود.
این خیریه که در ابتدا در استان آذربایجان شرقی تأسیس شده بود، اکنون در سطح ملی فعالیت می‌کند. یکی از وظایف آن نگهداری پسران ۵ تا ۱۸ سال است (در برخی موارد، تا زمانی که فرزند به استقلال مالی برسد، این سن ممکن است به ۲۰ تا ۲۵ سال نیز افزایش یابد). در حال حاضر، تقریباً ۷۳ فرزند به‌صورت شبانه‌روزی در این مرکز نگهداری می‌شوند.
در تهران نیز به درخواست شورای شهر و شهرداری تهران، مرکز ساماندهی کودکان کار و خیابان و آسیب‌دیده با نام «پویا شهر» در منطقه ۸ شهرداری تأسیس کردیم. این مرکز با ارائه خدمات روان‌شناسی، مددکاری و مهارت‌آموزی، تلاش می‌کند کودکان و زنان آسیب‌دیده (بعنوان مادران این عزیزان) را توانمند سازد و زمینه اشتغال یا تحصیل آنان را فراهم کند. همچنین، یک پایگاه اجتماعی در منطقه ۸ تهران داریم که به زنان و کودکان آسیب‌دیده کمک می‌کند.
آمار کودکان کار در تهران بسیار بالاست. در تبریز، به ازای هر ۴۰ هزار نفر، یک کودک کار وجود دارد اما در تهران این آمار به ازای هر ۲۰۰ نفر یا کمتر است. بر همین اساس، با درخواست مسئولان، تلاش کرده‌ایم به ساماندهی کودکان کار در تهران نیز کمک کنیم. این خیریه کودکان کار دختران و پسران را تا ۱۸ سالگی تحت پوشش قرار می‌دهد و در حال حاضر، ۸۸۱ کودک کار در شهر تبریز را سرپرستی می‌کند.
همچنین، به این کودکان مهارت‌های لازم آموزش داده می‌شود تا پس از جدایی از مؤسسه، در یافتن شغل دچار مشکل نشوند. به عنوان مثال، در کل کشور، آموزش نرم‌افزار «اسکرچ» به کودکان زیر ۱۰ سال رایج نیست، اما ما به فرزندان بین ۸ تا ۱۲ سال خود در تبریز این نرم‌افزار را آموزش داده‌ایم. فرزندان ما مهارت‌هایی مانند برنامه‌ریزی، فیلم‌سازی و دیجیتال مارکتینگ را یاد می‌گیرند. شایان ذکر است که برخی از فرزندان تحصیل‌کرده و توانمند ما اکنون در مؤسسه مشغول به کار هستند؛ از جمله فرزندانی که مدرک دکترا دارند و در حال حاضر در این مؤسسه استخدام شده‌اند.
خیریه فرزندان رحمت، با بهره‌گیری از بنگاه‌های اقتصادی زودبازده، کمک می‌کند تا زنان و فرزندان این مرکز راحت‌تر کسب درآمد کنند. این بنگاه‌ها شامل آمبولانس ناجی، کارگاه تولید تابلوهای مسی و صنایع غذایی لذت‌یارات است. علاوه بر این، منطقه تبریز به دلیل تولید فرش شهرت دارد و این خیریه با ایجاد آموزشگاه فنی و حرفه‌ای، به مددجویان آموزش‌های لازم را ارائه می‌دهد تا بتوانند برای خود شغلی انتخاب کنند.
از دیگر فعالیت‌های مهم خیریه، تأسیس شبه خانواده در لواسان است؛ مرکزی برای نگهداری پسران بالای ۱۲ سال که از مهرماه سال جاری با پذیرش فرزند، با نام «فرزندان رحمت شهر راز» رسماً افتتاح خواهد شد. یکی دیگر از فعالیت‌های مهم خیریه، ایجاد خانه مادر و کودک در منطقه سیل‌زده «پل‌دختر» بود. این مرکز فضایی را فراهم کرد تا کودکان بتوانند ساعت‌ها در آن بمانند، بازی کنند و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود. همچنین، تلاش شد تا آن‌ها از درس و مدرسه نیز دور نمانند.
این خیریه در مناطق سیل‌زده «آق‌قلا و «گمیشان» نیز فعالیت‌های مشابهی انجام داد و در این مناطق به بهبود بهداشت زنان نیز توجه ویژه‌ای شد، چرا که در بحران‌های طبیعی، بهداشت زنان به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد. به طور کلی، نتایج این اقدامات نشان می‌دهد که تمرکز تخصصی بر کودکان کار، دستاوردهای خوبی داشته است.
-نظر شما درباره جشنواره نشان نیکوکاری چیست؟
چه پیشنهاداتی در این زمینه دارید یا فکر می‌کنید این جشنواره‌ها چگونه می‌توانند بهتر شوند؟
در مورد جشنواره نشان نیکوکاری، معتقدم باید بیشتر به عملکردها و سطح تأثیرگذاری خیریه‌ها توجه شود. همچنین، شبکه‌سازی میان نهادهای مدنی اهمیت دارد تا خیریه‌ها بتوانند از تجربیات یکدیگر بهره‌مند شوند و از موازی‌کاری دوری کنند. جشنواره‌ها باید با هدف تعامل و هم‌افزایی برگزار شوند. به عنوان مثال، خیریه‌ای که در حوزه اشتغال فعالیت می‌کند، بتواند از تجربیات سایر خیریه‌ها در این زمینه بهره بگیرد.
در برخی جوایز مشاهده می‌شود که خیریه‌ها هم‌تراز نیستند؛ برخی تنها ۱۰ درصد کار می‌کنند، در حالی که برخی دیگر ۹۰ درصد فعالیت دارند. بنابراین، توجه به میزان تأثیرگذاری خیریه‌ها در هنگام دعوت به این جشنواره‌ها اهمیت دارد. مگر آنکه هدف از این جوایز، کمک به خیریه‌های کوچک‌تر و مبتدی‌تر برای رشد و بهبود عملکردشان باشد. همچنین تهیه مستندات لازم برای شرکت در جشنواره‌ها هزینه‌بر است و ممکن است بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان خرج داشته باشد که این مبلغ می‌تواند به شکل بهتری هزینه شود.
منبع: سایت خیرایران
